در ماده ۱۹ قانون عفاف و حجاب ۷ وظیفه به وزارت ورزش تکلیف شده است که موارد تنبیهی و تشویقی برای حجاب اجباری ورزشکاران در نظر گرفته؛ از طراحی لباس برای ورزشکاران زن و مرد تا تشویق و تنبیه ورزشکاران و نهادها و سازمان‌ها. و البته انتخاب مربی همجنس برای ورزشکاران در رشته‌های مختلف.

در بند یک وزارت ورزش و جوانان مکلف است: «از سازمانها تشکلها و انجمنهای مردمی و غیر دولتی فعال در گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» از طریق تسهیلات مالی و غیرمالی حمایت کند»

در بند دو آمده که «طراحی لباس‌های مناسب برای ورزشکاران و ملی پوشان زن و مرد در راستای حفظ حریم عفاف و حجاب با نظارت و تأیید کارگروه مد و لباس» از وظایف وزارت ورزش و جوانان در این قانونی است.

در بند سه وزارت ورزش باید «ورزشکاران مروج فرهنگ عفاف و حجاب و پوشش مناسب» را تجلیل و تشویق کند.

در بند چهار وزارت ورزش باید با مروجان پوششی غیر از حجاب اجباری برخورد کند: «لغو مجوز تشکلها سازمان‌ها و انجمن‌های مردمی تحت نظارت که به هر طریق به تبلیغ یا ترویج کشف حجاب، بی عفتی برهنگی و بدپوششی مبادرت کنند.»

این بند که به نظر می‌رسد به زودی به عنوان مجوز رسمی، برای تحت فشار گذاشتن علنی ورزشکاران و باشگاه‌های ورزشی از سوی فدراسیون‌ها و وزارت ورزش استفاده می‌شود به وزارت ورزش تکلیف کرده «در صورتی که هر یک از مدیران یا اعضای هیأت مدیره تشکل‌ها سازمان‌ها و انجمن‌های مردمی مذکور مرتکب یکی از جرائم یا تخلفات موضوع این قانون شود باید در مدت یک ماه عزل شود در غیر این صورت مجوز آنها لغو می‌شود.»

در این قانون، همچنین بند دیگری هم برای تحت فشار گذاشتن ورزشکاران برای استفاده از حجاب اجباری وجود داد. در بند ۵ آمده «برنامه ریزی جهت گسترش سبک زندگی اسلامی خانواده محور» و «فرهنگ عفاف و حجاب» در جامعه ورزشی کشور و مقابله با علل و زمینه های بی عفتی کشف حجاب، برهنگی و بدپوششی.»

بند ۶ که بدترین تاثیر را بر ورزش‌های انفرادی مثل دوومیدانی دارد، آمده «اتخاذ تدابیر لازم جهت به کارگیری مربیان همجنس با ورزشکاران در تمامی رشته های ورزشی.»

در بند ۷ هم وزارت ورزش مکلف است در مدت سه ماه پس از «لازم الاجراء شدن این قانون» آیین نامه «فرهنگ ورزش قهرمانی» را تهیه کند و به هیات دولت ارائه دهد.